Dinsdag 9 juni 2020

Die 'masques' zijn de nieuwe 'mégots', overal en nergens liggen ze op straat - vaak niet ver verwijderd van een paar van die zeer dunne lichtblauwe plastic handschoentjes - en de Staatssecretaris 'à la Transition écologique' (Brune Poirson, een hele grote dame op dat vakgebied, dat ook haar hele leven al haar vakgebied is) heeft daar nu helemaal genoeg van. Afgelopen zondag was ze op werkbezoek op het schiereiland bij Arcachon, deed daar mee aan een opruimactie op het strand die was georganiseerd door een actiegroep met de toepasselijke naam 'Surfrider', en sprak na afloop bij Cap Ferret in niet mis te verstane bewoordingen over iedereen die - op straat of strand - die mondmaskers en plastic handschoenen in de openbare ruimte weggooit. ("Si on veut des mers et des océans propres, ça commence par des trottoirs propres."). Tot slot kondigde ze een fikse verhoging aan van de boete die er staat op het overtreden van het verbod terzake. Dat verbod is nu vooral bedoeld om het achteloos wegwerpen van peuken ('mégots' - peuken als in 'een pakje peuken' heten hier 'clopes') te bestrijden, en de bijbehorende boete bedraagt thans achtenzestig euro, maar dat bedrag zal worden verdubbeld en op honderdvijfendertig uitkomen. Ophef alom, 's avonds aan de kletstafels op al die televisienetten en gisteren in alle kranten. Honderdvijfendertig! Ze is (ze zijn) gek geworden! Of juist: Honderdvijfendertig! Goed zo! En vooral flink handhaven!

Libé illustreerde het artikel over dit onderwerp met deze foto van (een deeltje van) de strandvondst bij een soortgelijke actie van die Surfrider-club aan de Côte d'Azur:

De verdubbeling van het tarief - die de hoogte van de boete op ongeveer hetzelfde niveau brengt als in Nederland - zal ingaan op achtentwintig juni, bij gelegenheid van het 'Fête de la Mer et des Littoraux'.

Eindelijk! Ze waren er! Tijdenlang bijna elke dag gekeken bij die ene schoenenwinkel tegenover de bakker waar ik mijn brood en croissantjes koop ('Le Pêcher Mignon'), maar altijd bleven de drie vakken rechtsonder in het rek met de espadrilles, de vakken met daarop de getallen '43', '44' en '45', hartstikke leeg. Tot vandaag, dus, en voor helemaal twaalf euro had ik ze dan eindelijk:

Stappen? 2733!

Bon courage et à la prochaine!