Donderdag 16 juli 2020

Kijk, daar zit-ie, onze Alex, koning van de 'capu', rechts naast de ingang van Le Provençal, z'n mondmasker op adamsappelhoogte:

Sinds gisteravond weet ik hoe het zo komt dat hij de laatste dagen met grote regelmaat ietwat geagiteerd zit te bellen: Sophie en hij hebben grote plannen, en voor je het weet ben je dan, zo weet ik ook uit eigen ervaring, volcontinu in gesprek met de gemeente, de architect, de aannemer, en de bank. De architect had gisteren in de loop van de dag zijn definitieve ontwerp afgeleverd, en dat was ook wat een zeer trotse Alex me 's avonds met behulp van zijn mobiele telefoon liet zien: geheel gerenoveerde benedenzaal met plaats voor tien gasten, spiksplinternieuwe doorbraak in het plafond achter de bar met een trap naar de eerste verdieping waar plaats voor tweeëndertig eters komt, en een geheel strakgetrokken buitenkant. Hartstikke leuk voor de jongelui, en we gunnen ze natuurlijk het allerbeste, maar voor de liefhebbers van de licht-nostalgische uitstraling die Le Provençal nu heeft slecht nieuws.

Als al die opgewonden telefonades van Alex succesvol verlopen zal de verbouwing deze winter worden uitgevoerd. Wie nog wil zien en ervaren hoe het was voordat ook op het allerlaatste stukje langs de boulevards van Uzès de gentrificatie onverbiddelijk zal toeslaan moet dus snel zijn.

Stappen? 2799!

À la prochaine!