Maandag 14 september 2020

Een brandende vraag, al enige dagen lang: Hoe zou dat er uit zien, een 'Journée de la Laine et de la Soie'? Gisteren kwam het antwoord. Zo:

Een stuk of vijfentwintig kramen en kraampjes op de Place aux Herbes met daarop, daaraan en daaromheen van alles en nog wat rond het thema textiel: alle stoffen zelf gemaakt, of zelf geverfd of beschilderd, of zelf verwerkt - laten we zeggen: het complete kunstzinnige spectrum rond textiel en kleding. (En: alles zo 'eco' als maar mogelijk...)

Het was niet al te druk op de marktplaats, althans niet toen rond half twaalf deze foto's werden gemaakt, maar allerwegen was duidelijk dat iedereen het zeer naar haar zin had.

De naam van deze jaarlijkse bijeenkomst refereert aan het feit dat in en rond Uzès eeuwenlang een linnen- en zijde-industrie heeft bestaan, ongeveer vanaf de vijftiende eeuw tot aan de uitbraak van een epidemische ziekte onder de zijderupsen aan het einde van de negentiende eeuw. (Louis Pasteur ontdekte ongeveer in achttienhonderdzeventig dat de zieke rupsen allerlei donkere vlekken op hun huid hadden, alsof ze gepeperd waren, en gaf de ziekte daarom z'n naam 'pebrine': peperziekte.) Die linnen- en zijde-industrie maakte deel uit van de in deze streken lange tijd dominante kledingindustrie, waar naast linnen en zijde ook wol, katoen en leer werd verwerkt, en waarin vele duizenden inwoners van 'Le Pays d'Uzège' hun brood verdienden. Nadat de 'pebrine' ongenadig had huisgehouden schakelde de Uzétiens over op de productie van keramiek en snoep; de productie van keramiek is bij elke stap in de binnenstad (de 'secteur sauvgardé') nog steeds zichtbaar (de prachtigste gebruiksvoorwerpen in vaak nogal Scandinavisch en sober ogend design), en een paar kilometer buiten het stadje staat snoepproducent Haribo (die van de zakjes 'gummibärchen') de grootste werkgever van Uzès en omstreken te zijn. (Het pal naast de fabriek gelegen museum ('Le Musée du Bonbon Haribo') is met zijn ruim tweehonderdzestigduizend bezoekers per jaar trouwens ook nog verreweg het best bezochte museum van de Gard.)

Ondertussen ging de dag van gisteren dus over meer dan alleen linnen en zijde. Hier een dame die van zelf-geweven stoffen, veel in diverse tinten grijs, kleding maakt:

en hier, in de hoek van de Place aux Herbes die aansluit op de rue 4 septembre, een roodharige dame die driftig in de weer was met diverse blankhouten dingen om balen wol te verwerken: wassen, kaarden, verven, spinnen, en weven:

Nog even iets heel anders? In het verre verleden dook in deze verzameling praatjes met plaatjes de oproep 'Kijk zuidwaarts!' wel eens op, maar dat hoeft niet meer hè? Inmiddels zijn alle overheden in Europa bezig het corona-virus, en de mogelijkheid van een 'tweede golf', op ongeveer dezelfde manier te bestrijden. Nadat de Nederlandse regering dat vorige week al deed kwam afgelopen weekeinde de Frans regering onder leiding van Jean Castex ook met een verzameling maatregelen met het oogmerk een in alle opzichten ongezonde tweede periode van een totaal landelijke 'reconfinement' te (kunnen) voorkomen. De immer opmerkelijk goede infographics-afdeling van de redactie van Midi Libre gaf ons gisteren deze samenvatting:

Een meer regionale aanpak (waarbij nu tweeënveertig van de in het totaal zevenennegentig departementen 'code rouge' hebben - daaronder de Gard, het departement waar Uzès een deel van uit maakt), veel meer testen (in Frankrijk worden sinds vorige week elke dag ruim een miljoen mensen getest - dat leverde natuurlijk ook een recordaantal besmettingen op: afgelopen zaterdag ietsje meer dan tienduizend), sneller in (zelf)quarantaine, maar dan minder lang (geen veertien, maar zeven dagen), en nog zo wat. Misschien keken Castex en Macron wel Noordwaarts...

Stappen? 1593!

À la prochaine!