Maandag 17 augustus 2020

In middeleeuws Italië ontstond ooit 'La Bicocca' als het woord om een klein fort(je) mee aan te duiden, en toen het later, door warme winden meegevoerd, in Zuid-Frankrijk was aangekomen landde het als

Tegenwoordig betekent het hier zoiets als 'mijn nederige stulpje', en dit nederige stulpje staat aan het einde van de rue (de la) Petite Bourgade, vlak voor de bocht naar links, en de benzinepomp van Total Direct aan de weg vanuit Nîmes (D979) - de weg die hier op de hoek van rue PF, bij de déchetterie, uitmondt in de 'ring' rondom het binnenstadje van Uzès.

De tweeling rue (de la ) Petite Bourgade en rue (de la) Grande Bourgade, en het buurtje daaromheen, kwam hier al vaker ter sprake, bijvoorbeeld vandaag precies twee weken geleden, en dan vooral als een schoolvoorbeeld van het onverbiddelijk oprukken van de vooruitgang ('gentrificatie') - en tevens als terrein voor hen die graag zouden willen mee-surfen op de laatste uitlopers van de golven van geld die sinds de afkondiging van 'la loi Malraux' ("sur la protection de la patrimoine historique et esthétique de la France") in negentienhonderd tweeënzestig dit stadje zijn binnen gestroomd. Afgelopen zaterdag tijdens het 'apéro' - we zaten met zijn achten aan een tafeltje voor vier op het terras van de 'Suisse d'Alger', hoezo corona? - raadde iemand die al jaren en jaren in de Bourgade woont me aan vooral nog wat verder te (gaan) kijken dan het ienie-mienie pleintje rond de nummers 30 en 31 waar de praatjes met plaatjes van twee weken geleden ophielden. Ze drijft een winkel in de rue (de la) Grande Bourgade en had een beetje het idee, geloof ik, dat ze haar buurt in verdediging moest nemen: het is daar wat verderop allemaal heel normaal - waarna ik dan natuurlijk weer uitleggen dat dat altijd zo gaat, als een zich langzaam uitbreidende inktvlek, en in dit geval dus ook nog heuvel af, van Le Provençal van Sophie en Alex aan de Place Belle-Croix langzaam naar beneden; waarna zij weer, waarna ik weer, enzoverder enzovoort.

Tijd om te gaan kijken, vanochtend, en, inderdaad, de tweede helft van rue (de la) Petite Bourgade maakt (nog) een tamelijk normale Zuid-Franse indruk. Ter linkerzijde viel vooral het met de naam 'Résidence Richelieu' getooide nieuwbouwproject op

dat overigens, even een kwartslag naar links draaien, al net zo'n 'gated community' bleek als de veel nieuwere complexen die op vierentwintig mei op de foto gingen:

Tegenover dit hek, even honderdtachtig graden verder naar links draaien, bleek zich dit project van gecombineerde renovatie en nieuwbouw te bevinden:

Even nog een typisch Frans fenomeen doen? Voor wie meer van een (ver)bouwproject wil weten heeft de wetgever bepaald dat de belangrijkste gegevens (wie bouwt hier, wat gaat er komen, dat soort dingen) duidelijk zichtbaar en in wettelijk voorgeschreven formaat en vorm op de gevel moeten staan. En zo leren we van dat witte bord met de gele horizontale band dat de vergunning voor dit project al vier jaar en vijf maanden geleden is afgegeven:

Hier zitten vast geen Malraux-miljoenen achter...

En toen stond daar dus ineens, pal naast dit bouwproject, en als laatste huis aan de rechterkant voor de bocht naar links en de grote weg en de benzinepomp, dat nederige stulpje:

Stappen? 3238!

À la prochaine!