Maandag 31 augustus 2020

Eindelijk, eindelijk, eindelijk. Je hebt er drie dingen voor nodig - de afwezigheid van straat- en wandelverboden, niet al te hoge temperaturen, en iemand die je de weg wijst - en vanochtend was als bij toverslag die combinatie een feit. Het ging niet langs de Chemin André Gide, waarvan het begin hier al een paar keer op de foto ging, maar over een eeuwenoud trap-achtig geitenpaadje dat associaties opriep met een afdalingsroute naar een rivier in het zuiden van de Ardèche die daar als 'het romeinse pad' wordt aangeduid; en zo stonden we om half acht vanmorgen de opkomst van de zon boven de vallei van de rivier de Alzon te bewonderen

Dit is dus het gebied waar iedereen verkoeling zoekt tijdens die dagen met torenhoge temperaturen - en dan zal het er vast knap druk zijn - maar vanochtend vroeg hadden we alleen gezelschap van een enkele joggende dame en twee vissers. En van dit duo:

De vallei en alle natuur aldaar wordt onderhouden, en zo goed en zo kwaad als dat gaat in min of meer goede banen geleid, door een flinke verzameling vrijwilligers die zich hebben verenigd in de APFFVE ('Association de Protection de la Faune et de la Flore de la Vallée de l'Eure') en zij hebben dit koppel de naam 'Nikos2' gegeven, geen idee waarom. Op een mededelingenbord ietsje verderop lazen we dat dit toch zo idyllisch ogende stel met harde hand over hun territorium regeert, zowel als het gaat om de opvoeding van het eigen kroost als bij het buiten de deur houden van soortgenoten die ook wel in dit paradijsje zouden willen wonen. (Zou ik ook doen als ik een zwaan was en hier woonde...)

Het gebouw op de achtergrond bevat de bron die maakte dat de Romeinen hier zo'n tweeduizend jaar geleden neerstreken en een nederzetting met de naam Ucetia begonnen - alles om de twintig kilometer verderop gelegen stad Colonia Nemausensis (Nîmes) - met behulp van onder andere de beroemde Pont du Gard - van drinkwater te voorzien:

Het ronde schildje boven het bordje 'Baignade interdite' geeft aan tot welke hoogte het water van de rivier de Alzon steeg tijdens de overstroming in het jaar tweeduizend en twee. Wie het hoofd in de nek legt kan zien dat het zelfs nog hoger kan: dat schildje markeert hoe hoog het water kwam in zeventienhonderd tachtig:

Stappen? 6188!

À la prochaine!

Post Scriptum

Mijn fout, mijn grote stomme fout (alweer 'girafe' verkeerd gespeld...). Het is niet waar (zoals eerder in deze verzameling praatjes met plaatjes werd geschreven) dat Nederland hier alleen bestaat als het gaat over gierigheid, drugs, euthanasie, prostitutie, Ajax, en Haagse stellen die Franse families belatafelen; uit Midi Libre van heden blijkt dat Nederland ook nog op een heel andere manier in de krant kan komen:

Post Post Scriptum

In het verlengde van de aflevering van gisteren in deze serie praatjes met plaatjes, nog even de stand van zaken bij de afdeling 'glas' van de déchetterie van gisterenavond rond elf uur:

Vanochtend rond half zeven werd eerst - rinkeldekinkel - al het rondslingerende spul opgeruimd en daarna de ondergrondse container opgetakeld en met veel geraas boven een vrachtauto leeggestort. We kunnen weer opnieuw beginnen met z'n allen: