Vrijdag 19 juni 2020

Inwoning! En wel sinds gisteren, vermoedelijk, en op de hoogste verdieping van het veelgeprezen prachtpandje aan 19, rue S-R, en aldaar aan de kant waar het keukentje zit:

Er kwamen, terwijl ik tekstjes zat te tikken, wat curieuze geluiden uit die hoek, en na een tijdje lukte het niet meer ze te negeren. Er bleek een wesp-achtig vliegbeest ("Weps, zei Erik. Wesp, zei meneer de wesp.") heel hard zoemend bezig te zijn linksboven in het derde vak van links, dat met de thee, de koffie, de biskwietjes, en de suikerklontjes. Nadat het beest door de opening van de schuifpui - die de hele dag open staat - naar buiten was gevlogen maakte ik deze foto:

Wat is dat, daar bovenin de hoek, een piepklein wespennestje? De lawaaischopper (m/v) vloog ondertussen in en uit, en ik besloot de boel ongemoeid te laten en tikte verder over De Gaulle. Aan het einde van de avond ging de schuifpui dicht en raakte de heen-en-weer vlieger (de koningin?) buitengesloten, en vanochtend beukte-ie (ze) dus wanhopig tegen het glas, zoals vliegbeesten dat kunnen doen. Nadat ik de pui had opgeschoven vielen drie dingen op: het beest wist, eerstens, zonder aarzelen dat het doel van de vlucht in de hoek met de keuken zat, maar wist, tweedens, niet meer in welke van de zes vakken ook alweer. Eerst werd het tweede vak van links, dat met de biscottes en de bosbessenjam, geprobeerd

en daarna werd het meest linkse vak, dat met de pillen, de pasta en de rijst langdurig onderzocht:

Daarbij viel het derde ding op: het is op de foto hierboven even niet te zien maar in alle gevallen, bij elk vak, wist het beest dat het in de linkerbovenhoek moest zijn, en pas als een intensief onderzoek op die plaats niets had opgeleverd werd, zoals op de foto hierboven, het onderzoeksgebied uitgebreid. Het duurde uiteindelijk ruim een kwartier voor het goede vak was gevonden:

Je raakt gewoonweg van je stuk, als je het ziet, dat pril geluk.

Buiten nog iets te beleven? Zeker. De eerste verrassing diende zich vanochtend al aan voor, onderweg naar de déchetterie, de Boulevard Charles Gide was bereikt. Paul van - het inmiddels geheel heropende - La Boca had het zijraam opengezet en zo een extra verkoop- en afgifteloket gecreëerd:

Hartstikke leuk voor het straatbeeld, maar of het uitstallen van blikjes 'Soda Bio' van drie en een halve euro per stuk veel (impulsieve) kopers zal genereren waag ik te betwijfelen.

En voor het overige: overal in het Stadje staan dranghekken in plukjes te wachten tot ze op de plaats worden gezet waar ze hun zegenrijke werk kunnen doen en de trottoirs langs de boulevards zijn in de lengte door een lange streep van zwarte tape in twee gelijke helften opgedeeld. Wat staat ons te wachten? Het Fête de la Musique is toch afgeblazen, kwa corona?

Hé! Kijk nou! Het is vrijdag! Hoogste tijd voor de vrijmibo!

Laten we nog even een potje dansen. Nu kan het nog, met ingang van volgende week maandag krijgen we elke dag ruim dertig graden op de thermometer en moet al te veel lichaamsbeweging krachtig worden afgeraden.

Hier is de Franse muzikale duizendpoot Bruno Hovart en zijn in Lyon gevestigde, in Afrikaanse funk en disco gespecialiseerde, gezelschap dat opereert onder de naam 'Voilaaa': Klik en zweet: https://www.youtube.com/watch?v=qXwZAYNfEIQ

Stappen? 3132!

Bon courage et à la prochaine!