Woensdag 12 augustus 2020

Op de derde etage van 5, rue PF eindigt het trappenhuis met een klein overloopje waarop mijn voordeur en die van 'la voisine de palier' Christelle uitkomen. Eind vorige week stond daar op een ochtend ineens een vogelkooi

en terwijl ik de trap afliep hoorde ik mezelf "maar het mooiste is toch wel een kooitje met géén vogeltje erin" mompelen. Eenmaal buiten kwamen de vragen op, zoals ze dat plegen te doen: Hoe ging de rest - het begin - van dat gedicht ook alweer? En heb ik nou ooit beelden gezien waarin te zien valt dat Buddingh' aan een zaal toehoorders vertelt dat hij het gedicht heeft geschreven nadat-ie een gedicht had gelezen van Jacques Prévert over een kooitje en een vogel? Was dat tijdens die legendarische 'Poëzie in Carré' happening? En hoe zou dat gedicht van Prévert eigenlijk luiden? Maar ja, hoe gaan die dingen, buiten vroegen al snel andere dingen om aandacht, de kwestie van dat gedicht van Prévert bleek later die dag niet met (enig haastig) googelen op te lossen, de vraag verloor zijn urgentie. Tot ik op het terras van 'Au Suisse d'Alger' zat met iemand die zo ongeveer de hele moderne Franse poëzie uit het hoofd kent: wist zij misschien welk gedicht over een kooitje met een vogel, of misschien juist géén vogel, van Prévert mijn grote voornaamgenoot bedoeld zou kunnen hebben? O zeker wel, en binnen twintig seconden hield ze haar mobiele telefoon voor mijn neus en begon ze te reciteren: "Peindre d'abord une cage avec une porte ouverte..."

Het gedicht van Buddingh' heet 'Kooitje' en staat in zijn bundel '128 vel schrijfpapier' uit negentienhonderdzevenenzestig:

mooi is een kooitje

met een kanarie erin

heel mooi ook een kooitje

met een parkiet erin

met een merel erin, met een kolibrie erin,

met een slavink erin, een bos wortelen erin,

blokjes marmer erin, een glas water erin

maar het mooist is eigenlijk

een kooitje met niets erin.

En hier een filmpje waarin de woorden van het gedicht van Jacques Prévert ('Pour faire le portrait d'un oiseau' uit zijn bundel 'Paroles' uit negentienhonderdvijfenveertig) te zien zijn terwijl ze door kinderen worden voorgelezen - klik, kijk, en luister:

https://www.youtube.com/watch?v=gTBHSXH8x7U

Van het gedicht van Prévert zijn (diverse) Nederlandse versies (vertalingen) beschikbaar (Geert van Istendael, Boele Bregman) maar van het kooitje-gedicht van Cees Buddingh' lijkt nog geen Franstalige versie te bestaan. Wie durft? (Een tip om op weg te geraken? Het Franse woord voor slavink is 'paupiette'.)

En dat allemaal omdat buurvrouw Christelle een vogelkooi over had, en op onze overloop zette. Wat zou er met de vogel uit die kooi gebeurd kunnen zijn, trouwens?

Stappen? 2308!

À la prochaine!