Woensdag 15 juli 2020

Het is druk in rue PF en dus ook voor de deur van nummer vijf. Daar zijn ongeveer drie redenen voor.

De eerste daarvan kwam al enigszins aan bod in de aflevering ("Extra editie!") van dertig juni: de buren van nummer drie hebben niet alleen een eeuwenoude houten voordeur - dat is in dit stadje vrij normaal, wij van nummer vijf hebben er ook eentje - maar boven die deur is daarenboven ook nog een zeer fraai en goed geconserveerd staaltje houtsnijwerk te bewonderen:

Ook met de omlijsting van de deur schijnt van alles aan de hand te zijn, komen we nog op terug, moeten we eerst ons huiswerk voor gemaakt hebben. Hier alvast een indruk:

Omdat deze bijzonderheden niet alleen in alle gidsen en gidsjes staan, maar ook als een van de twintig niet-te-missen zaken staan vermeld op de plattegrond-met-stadswandeling (met toelichting in drie talen) die het Office de Tourisme zo te zien aan het straatbeeld in de stad met pakken tegelijk moet uitdelen, komen er per uur honderden luidpratende toeristen door de rue PF (en worden er zeker tientallen foto's als die twee hierboven gemaakt).

De tweede reden voor de drukte in rue PF is gelegen in het feit dat de straat de zuidelijke en belangrijkste aan- en afvoerroute vormt voor de Place aux Herbes en het gebied daar omheen. (Er is ook een noordelijke en minder belangrijke: de rue Jacques d'Uzès.) Alle horeca en alle winkels in het centrale deel van de stad worden dagelijks bevoorraad via dit smalle straatje, en op marktdagen (zoals vandaag) komt de complete markt - kramen, uitklapbare aanhangers, alles - hier twee keer voor de deur langs: aanvoer tussen zes en zeven, afvoer tussen twee en drie.

Al dat kopen en consumeren levert natuurlijk ook een hoop zooi op, en daar zijn we bij de derde oorzaak van de drukte in rue PF:

Dit is de déchetterie aan de overkant van de Boulevard Victor Hugo, bij het kruispunt met rue de Gisfort en de Avenue Maréchal Foch. Alle afval uit het zuidelijke deel van het stadje, ook het mijne, moet via deze vier ondergrondse containers worden afgevoerd, en het is hier voor de deur dus zo'n beetje dag en nacht een komen en gaan op en neer naar dit vuilstortpunt. (Terzijde doen? Elke ochtend, ook op zondagochtend, wordt de hele boel tussen vijf en zes op zeer lawaaierige wijze leeggehaald en schoongespoten, maar meestal is het een paar uur later alweer een fikse bende. De foto hierboven is van ongeveer half elf.)

Jaja, nou weten we het wel, het is druk en lawaaierig voor de deur van (en rondom) het pandje aan 5, rue PF, en vergeleken daarmee was (en is) het aan (en rondom) 19, rue S-R een oase van rust, dat is echt wel voldoende duidelijk, maar hoe zit het nou toch met die man, die Paul Foussat? Wie was-ie, en wat was-ie, en waarom is dat straatje naar hem genoemd?

Stappen? 1989!

À la prochaine!