Zondag 6 september 2020

Je moet er even op wachten, maar dan heb je ook wat: de jaarlijkse 'Journée des plantes' op de Place aux Herbes. Deze bloemen- en plantenmarkt is ook voor wie (zoals ik) geen groene vingers heeft een feest voor het oog, maar vormt tegelijk een uitdaging voor wie een paar leuke plaatjes bij een praatje wil schieten. De marktplaats is - al eeuwen geleden - zo ontworpen en uitgevoerd dat tot halverwege de middag het overgrote deel van het plein beschaduwd is, en dat is best fijn, ook op een zondag begin september (het werd hier vandaag toch gewoon weer ruim dertig graden), maar tevens de oorzaak van het feit dat foto's van (activiteiten op) de Place nogal eens wat somber ogen. Laten we het desniettemin proberen. [Regie-aanwijzing? Dit geldt vooral voor kijken via het ding dat we telefoon blijven noemen maar dat allang niet meer is, op grotere schermen - laptop, desktop - is er meer ruimte voor licht.]

Terwijl de diverse horecagelegenheden rondom het plein alles in gereedheid brachten voor 'le déjeuner du dimanche' - voor velen in dit land het hoogtepunt van de week - was het rond de kramen en kraampjes 'gezellig druk', zoals dat dan heet. (Na de 'grande rentrée' van afgelopen week behoren de koninginnedag-achtige toestanden hier gelukkig weer tot het verleden...)

Veel bloemen en planten natuurlijk, de naam van de happening zegt het al, en het meeste daarvan voor wie vaker in deze streken op bezoek kwam of komt niet onbekend, maar een hibiscus zoals hier vooraan - meer dan een meter hoog, in een pot, voor op het terras - had ik geloof ik nog nooit eerder gezien. In elk geval iets totaal anders dan de donkerrode exemplaren in de vensterbanken van mijn jeugd.

Een vriendin van een vriendin kwam bij deze kraam overigens haar meest opmerkelijke aankoop laten zien: een witte lavendel. Had ik ook nog nooit gezien. (Ze bleek trouwens al net zo sterk te geuren als de veel bekendere lila exemplaren - ook dwars door mijn verplichte mondneusmasker heen.)

Niet alleen aandacht voor alles wat groeit en bloeit, natuurlijk: na gedane tuinarbeid wel eerst al het gebruikte gereedschap goed schoonmaken en in het schuurtje opbergen, maar daarna is het dan goed rusten:

Ook niet vergeten: de belangrijkste hulpkrachten van de tuinier (m/v) van een fatsoenlijk onderkomen voorzien door een 'boite à insectes' aan de zijkant van het schuurtje te spijkeren:

Tot slot nog even een olifant tussen het groen zetten, en klaar is je tuin!

Stappen? 1973!

À la prochaine!